Przedszkole Lubartów Casper
ZAPRASZAMY DZIECI W WIEKU OD 14 MIESIĘCY DO 6 LATEK.
Czesne za przedszkole wynosi 600 zł, a za żłobek (program „Aktywnie w żłobku”) Rodzic płaci tylko 200 zł (wyżywienie). Przedszkole integracyjne i żłobek Casper to nowoczesne metody pracy, bezpieczeństwo, wykwalifikowana kadra i przestronne sale, a Rodzice Dzieci z orzeczeniem o niepełnosprawności nie płacą za pobyt pociech w Casperku.
W RAMACH CZESNEGO ZAPEWNIAMY:
• trening samodzielności – nauka samodzielnego jedzenia i ubierania się
• tańce
• karate
• język angielski
• Musicon
• salę światła Snoezelen
• arteterapię
• sensoplastykę
• trening umiejętności społecznych
• integrację sensoryczną
• terapię logopedyczną
• terapię psychologiczną
• terapię pedagogiczną
• zajęcia z wczesnego wspomagania rozwoju
Zastosowanie sali światła w terapii Snoezelen/ Przedszkole Lubartów Casper
Zapraszamy do odkrycia magicznej przestrzeni terapeutycznej sali światła, stworzonej specjalnie dla naszych Casperków. Terapeutyczna sala światła to innowacyjne i efektywne narzędzie wspierające rozwój i zdrowie Dzieci. Stymulacja sensoryczna światłem może przynieść wiele korzyści, od poprawy koncentracji po zmniejszenie lęku. Sala światła stanowi cenne uzupełnienie terapii i może być wykorzystywana w różnych celach terapeutycznych.
Korzyści dla rozwoju i zdrowia Dzieci:
• poprawa koncentracji – stymulacja światłem może usprawnić koncentrację i uwagę Dzieci
• zmniejszenie lęku – światło ma działanie uspakajające, może zmniejszyć lęk oraz stres u Dzieci
• rozwój społeczny – sala światła sprzyja interakcjom społecznym i rozwojowi umiejętności komunikacyjnych
• wspieranie rozwoju – stymulacja sensoryczna światłem wspiera rozwój ruchowy, poznawczy i emocjonalny
Realizujemy autorskie programy, takie jak „Casperkowa matematyka”, „Casperki czytają ładnie”, „Grunt to zdrowie”, „Ekologia z Casperkiem” oraz uczestniczymy w programach prozdrowotnych: „Uśmiech Dziecka”, „Czyste Przedszkole” i innych.
Każde Dziecko powierzone naszej opiece jest traktowane z szacunkiem. Zdaniem Rodziców, nasza placówka najlepiej przygotowuje Dzieci do nauki w szkole podstawowej 😉
Zapraszamy do rejestracji online https://lubartow.przedszkolecasper.eu/rekrutacja-zlobka-przedszkola/ lub kontakt na numer telefonu: 513 727 291. / Przedszkole Lubartów Casper
Poniżej ciekawy artukuł 🙂 Zapraszamy do lektury.
Jak chronić Dziecko przed nadmiarem ekranów? Przewodnik dla rodziców przedszkolaka.
Ekrany są dziś wszędzie: w salonie, w kieszeni, w samochodzie. Dla dorosłych to narzędzia pracy i komunikacji, dla dzieci – kolorowa, szybko reagująca „zabawka”. W przedszkolu widzimy, że technologia potrafi wspierać rozwój (np. przy piosenkach ruchowych czy wideorozmowach z dziadkami), ale równie łatwo „zjada” sen, ruch, cierpliwość i czas na swobodną zabawę. Ten tekst jest po to, by dać rodzicom i opiekunom prosty, realny plan ochrony dziecka przed nadmiarem ekranów – bez demonizowania technologii i bez poczucia winy, za to z konkretnymi narzędziami. Przedszkole Lubartów Casper
1) Dlaczego w ogóle ograniczać?
Nadmierny czas przed ekranem u małych dzieci zwykle nie szkodzi przez „złe fale”, lecz przez to, co wypiera: sen, ruch, kontakt z dorosłym, swobodną zabawę i nudę (tak – nuda też jest potrzebna, bo budzi kreatywność). Z perspektywy rozwoju przedszkolaka kluczowe są: dużo ruchu, regularny sen, rozmowa, wspólne czytanie i zabawy w świecie 3D. Gdy ekran przejmuje zbyt wiele, pojawiają się problemy z zasypianiem, wybuchy złości przy „odkładaniu” urządzenia, mniejsza aktywność i gorsza koncentracja. Amerykańska Akademia Pediatrii (AAP) i WHO podkreślają, że małe dzieci potrzebują przed wszystkim ruchu i snu, a ekspozycję na media cyfrowe trzeba planować i ograniczać.
2) Ile to jest „za dużo”? Najważniejsze zalecenia wiekowe
W różnych krajach wytyczne są bardzo zbliżone. Dla rodziców przedszkolaków najważniejsze punkty to:
0–18 miesięcy – najlepiej unikać ekranów, z wyjątkiem wideorozmów (np. z rodziną). Jeśli rodzic decyduje się wprowadzić media tuż po 18. miesiącu, powinno to być treści wysokiej jakości i wspólne oglądanie (rodzic tłumaczy, nazywa, zadaje pytania).
2–5 lat – do ok. 1 godziny dziennie treści wysokiej jakości, najlepiej współoglądanych z dorosłym. Chodzi nie o „godzinę bez przerwy”, lecz o elastyczny limit, dopasowany do planu dnia, snu i aktywności ruchowej dziecka.
WHO akcentuje podobnie: u niemowląt i roczniaków – brak „siedzącego” czasu ekranowego, a u 2–4‑latków – maksymalnie 1 godzina dziennie (im mniej, tym lepiej). Przedszkole Lubartów Casper
W Polsce te wskazania są szeroko powtarzane przez instytucje i organizacje pracujące z dziećmi (np. UNICEF Polska, PZH – Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego). To dobry punkt odniesienia dla domowych zasad.
Uwaga o śnie: AAP zaleca odkładać ekrany co najmniej godzinę przed snem i nie trzymać urządzeń w sypialni dziecka – dotyczy to też telewizora. To jedna z najskuteczniejszych, a najprostszych zasad.
3) Skąd wiedzieć, że ekranów jest już za dużo?
Zwróć uwagę na sygnały:
dziecko trudno odrywa się od urządzenia, reaguje silną złością na „koniec czasu”,
mniej się bawi w sposób twórczy, częściej „nudzi się” bez ekranu,
śpi krócej lub trudniej zasypia, zwłaszcza po wieczornych bajkach,
zaczyna unikać ruchu, częściej wybiera „oglądanie” niż bieganie/rysowanie,
korzystanie z ekranu wypiera wspólny czas z dorosłym (czytanie, rozmowę, zabawę).
AAP opisuje, że problemem bywa nie tylko sam czas, ale sposób korzystania (np. ekrany jako „główny sposób wyciszania” lub „nagroda na wszystko”).
4) Dziesięć domowych zasad, które naprawdę działają
1. Zróbcie Rodzinny Plan Medialny. To prosty dokument z zasadami: kiedy, gdzie, co i jak długo. Wersję online AAP można dopasować do wieku i stylu życia rodziny. Pomaga przenieść zasady „z głowy na papier” i porozumieć się z dziadkami, nianią, starszym rodzeństwem.
2. Strefy bez ekranów. Ustalcie miejsca „screen‑free”: stół w jadalni, sypialnia dziecka, łazienka. Miejsce kształtuje nawyk – jeśli w sypialni nigdy nie ma urządzeń, łatwiej utrzymać porządek z wieczornym wyciszeniem.
3. Czasy bez ekranów. Minimum: godzina przed snem oraz wspólne posiłki. To momenty, kiedy relacja i sen są ważniejsze niż wszystko inne.
4. Wybierajcie treści, nie „co wpadnie”. Najlepsze dla małych dzieci są treści spokojne, prospołeczne, interaktywne (zachęcają do mówienia, śpiewania, ruszania się). Unikajcie przemocy i szybkich, migających montażów. W miarę możliwości oglądajcie razem (tzw. co‑viewing) i rozmawiajcie o tym, co widać na ekranie.
5. Wyłącz autoodtwarzanie i powiadomienia. Autoodtwarzanie to „taśma bez końca”, a powiadomienia łapią uwagę także dorosłych. Warto też trzymać urządzenia w trybie samolotowym przy offline’owych bajkach i usuwać aplikacje nieodpowiednie dla wieku dziecka.
6. Modeluj własnym przykładem. Jeśli chcemy, by dziecko odkładało tablet przy stole – odkładajmy też telefon. Proste zdanie: „Odkładam telefon, bo teraz jemy razem” wiele uczy. AAP podkreśla, by tworzyć plan dla każdego domownika – także dorosłych.
7. Stawiaj na ruch i świeże powietrze. Małe dzieci potrzebują wielu krótkich „porcji” ruchu dziennie – to najlepszy „antidotum” na bezczynny czas ekranowy, co mocno akcentuje WHO. Zaplanujcie co najmniej jeden dłuższy blok aktywności*dziennie (plac zabaw, spacer, rowerek biegowy, tory przeszkód w domu).
8. Zamiast „ciszy za ekran”, daj alternatywę. W trudnych chwilach (gotowanie, rozmowa telefoniczna) przygotuj koszyk spokojnych zajęć: książki z okienkami, klocki, plastelinę, puzzle, pacynki, kolorowanki po śladzie, naklejki. Dzięki temu ekran nie jest jedynym „plasterkiem” na nudę.
9. Wprowadzaj „mosty” – łagodne zejścia z ekranu. Zamiast „koniec, odkładamy!” – zapowiedź i wspólna czynność kończąca: „Za 5 minut koniec, potem zamykamy aplikację razem i idziemy napompować balonik/położyć misia spać/odwiesić pilota na haczyk”. W ten sposób dziecko uczy się, jak kończyćprzyjemność. AAP radzi uczyć dzieci samoregulacji zamiast używania ekranów do wyciszania wszystkich emocji.
10. Ustal „umowę” z przedszkolem i rodziną. Te same zasady w domu, u dziadków i w przedszkolu ułatwiają dziecku orientację. Rzecznik Praw Dziecka zachęca do wspólnego ustalania domowych zasad ekranowych – to dobry wzór również dla rozmów w rodzinie.
5) Jak „odkleić” dziecko od urządzenia bez łez?
Zadbaj o timing. Nie włączaj bajek tuż przed wyjściem z domu czy posiłkiem – odkładanie wtedy boli najbardziej.
Przewiduj „trudne momenty”. Na czas gotowania wystaw wcześniej koszyk cichych zabaw i przygotuj zegar kuchenny lub minutnik w telefonie (ustalony wcześniej).
Dawaj wybór w granicach. „Wolisz teraz klocki czy naklejki?” – wybór przenosi uwagę.
Nazwij emocje. „Widzę, że trudno zakończyć i jesteś zły. Pomożesz mi kliknąć przycisk stop?” – dzieci szybciej opuszczają scenę, gdy czują się rozumiane.
Ćwicz „końcowe rytuały”. Ustalone gesty (przybicie piątki ekranowi, pożegnanie z bohaterem, odłożenie pilota na stałe miejsce) budują nawyk.
Dbaj o sen. Wieczorne bajki zastąp rytuałem: kąpiel, przytulanie, książka, kołysanka – bez ekranów przez co najmniej godzinę przed snem.
6) Co oglądać, a czego unikać?
Dla przedszkolaka szukaj treści:
spokojnych i zrozumiałych, z wyraźnym językiem i powolnym montażem,
prospołecznych (pomoc, dzielenie się, współpraca),
interaktywnych – zachęcających do powtarzania słów, śpiewania, poruszania się,
bez przemocy i bez „straszaków”.
Oglądaj razem i rozmawiaj: „Co zrobił bohater? Jak się czuje? Co byś zrobił na jego miejscu?”. AAP podkreśla, że współoglądanie i rozmowa wzmacniają uczenie się z mediów. Przedszkole Lubartów Casper
7) Przykładowe „Domowe zasady ekranowe” do powieszenia na lodówce
1. Ekrany odkładamy godzinę przed snem.
2. Nie ma ekranów przy jedzeniu – rozmawiamy i patrzymy na siebie.
3. Sypialnia dziecka jest bez ekranów (także TV).
4. Najpierw obowiązki i ruch, potem bajka.
5. Jedno urządzenie naraz – bez „drugiego ekranu” w tle.
6. Oglądamy razem, a potem rozmawiamy o tym, co się wydarzyło.
7. Autoodtwarzanie – wyłączone, powiadomienia – wyłączone.
8. Szanujemy „stop” – mamy wspólny rytuał kończenia.
9. Rodzice też mają swój plan – odkładamy telefony podczas posiłków i zabawy.
10. Jeśli dziecko prosi o bajkę, najpierw proponujemy alternatywę: książkę, klocki, puzzle, plastelinę.
(Zasady 1–3 i 5 są spójne z zaleceniami AAP dotyczącymi snu i planu rodzinnego).
8) Tygodniowy „mini‑reset” ekranów (łagodne wdrożenie zmian)
Dzień 1: Porządek w urządzeniach. Usuń zbędne aplikacje, wyłącz autoodtwarzanie i powiadomienia, włącz kontrolę rodzicielską. Ustal miejsca ładowania poza sypialnią.
Dzień 2: Rytuał kończenia. Wymyślcie gest końcowy i przećwiczcie go na sucho.
Dzień 3: Strefy i czasy bez ekranów. Tabliczka na stół i drzwi sypialni („Strefa rozmów”, „Strefa snu”).
Dzień 4: Koszyk alternatyw. Przygotuj 10 „cichych aktywności” (naklejki, książeczki, klocki, sensoryczne pudełka skarbów).
Dzień 5: Wspólne oglądanie. Wybierz jedną krótką bajkę, oglądaj razem, zatrzymuj i rozmawiaj.
Dzień 6: Dużo ruchu. Zaplanujcie tor przeszkód, długi spacer, taniec – by „wypchnąć” ekran ruchem. WHO ma tu jasny przekaz: więcej aktywności, mniej siedzenia.
Dzień 7: Podsumowanie i nagroda. Zaznaczcie na kartce, co wyszło, co było trudne, i wybierzcie rodzinną aktywność bez ekranu (piknik, planszówki).
9) „Zamiast ekranu” – 30 pomysłów do natychmiastowego użycia
1. Domowa ciastolina (mąka + sól + woda + olej)
2. Klasyczne puzzle i układanki
3. Sortowanie guziczków/fasoli do misek
4. Zjeżdżalnia z koca i poduszek
5. Skakanie przez „kałuże” z kartek
6. Zabawy w sklep/teatr/biuro
7. Pacynki z papierowych torebek
8. Malowanie wodą po chodniku
9. Taniec z chustką do muzyki
10. Tor przeszkód między krzesłami
11. Pudełko „skarbów” (piórka, klamerki, rolki, tasiemki)
12. Łowienie kapsli magnesem
13. Wycinanki po śladzie
14. Wspólne gotowanie – mieszanie, przesypywanie
15. Zabawa w „cień i światło” latarką
16. Klocki (drewniane, duplo) – budujemy miasto
17. Memory domowej roboty (pary obrazków)
18. Zabawa w „co słyszysz?” – dźwięki domu/ulicy
19. Zabawy paluszkowe i rymowanki
20. Malowanie farbami palcami (fartuch!)
21. Wydzieranki z kolorowych gazet
22. Origami‑proste (łódka, samolot)
23. Segregowanie prania kolorami
24. Zbieranie skarbów na spacerze (patyczki, liście)
25. Przesypywanie ryżu łyżkami, lejkami
26. Zabawa w „poczta” – koperty, pieczątki
27. Układanie historii z obrazków
28. Budowanie „bazy” z koca i krzeseł
29. Kalambury obrazkowe
30. „Zrób swój instrument” (grzechotka z ryżem). Przedszkole Lubartów Casper
10) Częste pytania rodziców
Czy wideorozmowy to „czas ekranowy”?
To wyjątek – wideorozmowy (np. z dziadkami) są dopuszczalne także u najmłodszych, bo angażują relację na żywo i język. Nadal jednak dobrze je planować i ograniczać czasowo.
Czy jednorazowa dłuższa bajka „zrujnuje” dziecko?
Nie. Ważna jest codzienna rutyna, a nie pojedynczy wyjątek (choroba, długa podróż). Warto jednak wrócić potem do stałych zasad i dbać o sen oraz ruch.
Czy „godzina dziennie” jest dla każdego?
To orientacyjny limit. Dzieci rozwijają się w różnym tempie, mają też różne potrzeby. AAP zaleca patrzeć nie tylko na minuty, ale na całość doby: sen, posiłki, ruch, zabawę, kontakt z bliskimi. Jeśli wszystko jest na swoim miejscu i dziecko funkcjonuje dobrze – to dobry znak.
A jeśli dziecko reaguje bardzo gwałtownie na „koniec” lub stale prosi o ekran?
Wróć do przewidywalnych rytuałów, zapowiedzi i „mostów”, rozbij czas na krótkie odcinki i zwiększ liczbę alternatyw bez ekranu. Gdy problem narasta (złość, wycofanie, kłopoty ze snem), warto skonsultować się z pediatrą albo psychologiem.
Czy są kraje, które proponują jeszcze ostrzejsze limity?
Tak – np. w 2024 r. Szwecja zaleciła zero ekranów poniżej 2. roku życia i do 1 godz. dziennie w wieku 2–5 lat. To jednak wciąż dyskusja publiczna i różne kraje przyjmują nieco inne akcenty. W praktyce rodzinnej trzymajmy się wspólnego mianownika: mniej ekranów u najmłodszych, więcej ruchu i snu, świadome wybory treści i współoglądanie. Przedszkole Lubartów Casper
11) Jak przedszkole może pomóc?
Spójność zasad. Informujemy rodziców, że w przedszkolu nie używamy smartfonów i dbamy o ruch oraz zabawę w świecie 3D; prosimy o podobne reguły w domu (np. ekranów brak przy odbieraniu dziecka).
Wspólne języki i rytuały. Uczymy dzieci rytuałów kończenia (piosenka‑„stop”, odkładanie rekwizytu w jedno miejsce), których rodzice mogą używać w domu.
Propozycje alternatyw. Co miesiąc przekazujemy rodzicom listę „30 zabaw bez ekranu”.
Wsparcie w trudnościach. Jeśli zauważamy, że dziecko często jest zmęczone lub trudno się wycisza, delikatnie sygnalizujemy i proponujemy proste kroki (sen, ruch, zasady).
12) Dla chętnych: prosta „checklista” tygodniowa
Każdego dnia sprawdź:
Czy dziecko spędziło łącznie ~1 godz. lub mniej na treściach dopasowanych do wieku (2–5 lat)?
Czy mieliśmy co najmniej godzinę bez ekranu przed snem?
Czy było dużo ruchu (w domu/na zewnątrz)?
Czy bawiliśmy się razem / rozmawialiśmy o ulubionych bohaterach z bajki?
Czy rodzice też odkładali telefony przy posiłku i zabawie?
Dzieci w wieku przedszkolnym nie potrzebują „idealnych” rodziców ani „zero technologii”. Potrzebują dorosłych przewodników, którzy planują kontakt z ekranami, pilnują snu i ruchu, rozmawiają i dają alternatywy. Jeśli zaczniemy od małych kroków – planu rodzinnego, stref bez ekranów, rytuałów kończenia i koszyka zabaw – w kilka tygodni możemy zobaczyć realną zmianę: spokojniejsze wieczory, mniej „proszę jeszcze!” i więcej swobodnej zabawy.
Ostatnie wolne miejsca w żłobku na Reja 😉 – kliknij tutaj.
